Stichting Dakloos Dier.nl

Ik ben Cynthia, geboren en getogen in Limburg. Ondanks dat mijn thuisgevoel in Limburg het sterkste is, heb ik ook een aantal fijne jaren gewoond in Friesland en in België. Nu ben ik weer terug bij de bron en woon ik samen met mijn vriend in Heythuysen.

Mijn passie voor dieren begon heel jong en was altijd al in de ban van dieren. Hierdoor waren mijn hobby’s en ook mijn studies volledig gericht op het verzorgen van dieren. Ik ben gediplomeerd dierenartsassistente paraveterinair en HBO geschoold wildlife manager. Die passie voor dieren en steun van mijn lieve vriend hebben er vervolgens ook voor gezorgd dat we langzaam maar zeker naar deze fantastische stichting toe gegroeid zijn.

Vanzelfsprekend was het niet, want vroeger was ik eigenlijk meer een dieren-mens. Maar door de jaren heen heb ik zoveel lieve en zorgzame mensen mogen ontmoeten dat mijn beeld van de wereld in het positieve veranderd is. Ik haal enorm veel plezier om mensen te leren kennen die dezelfde doelen delen als wij.

Samen goedgemutst op missie om zoveel mogelijk dieren te helpen

‍

Ik ben Johan, oorspronkelijk uit België, dus voor de Nederlanders ben ik een Belg, en voor de Belgen een Nederlander. Eigenlijk voel ik me geen van beide, ik ben gewoon ergens opgegroeid en woon nu weer ergens anders. Ik voel me net zo goed thuis in Bali of in Thailand, liefst reis ik de wereld rond terwijl ik werk.

Ik gebruik mijn ervaring als software ontwikkelaar binnen automatisatie om te zorgen dat alles binnen de stichting vlot loopt. Ook denk ik altijd 2 stappen vooruit wat we nodig hebben om te groeien en houd een gezond tempo zodat we niemand te zwaar belasten.

Ik vindt het belangrijk dat onze vrijwilligers ongehinderd en zonder stress hun passie kunnen uitvoeren. Daarom probeer ik te zorgen dat ze de middelen krijgen om datgene te doen wat ze hun blij maakt, zonder al de rest.

Je begint een stichting omdat je veel dieren wil helpen, maar al snel leer je dat het eigenlijk gaat over de mensen.

Ook ik stel mij graag aan u voor. Mijn naam is Chantal Rongen, ik woon samen met Fred, onze dochter Juul en onze 3 katten in Zwijndrecht. Ik zeg altijd; ik ben een verdwaalde Limburger in de randstad ;) maar hopelijk dat binnen een aantal jaar toch naar Limburg komen.

Ik heb de afgelopen 10 jaar met veel plezier als paraveterinair gewerkt en daarna heb ik mij laten omscholen en werk ik tegenwoordig als operatieassistent in een ziekenhuis. Maar mijn passie zal toch zeker bij de dieren blijven. Het helpen van de (zwerf)katten geeft veel voldoening! Hetgeen wat ik graag doe, is het helpen bij de TNRC acties, hierbij kan ik mijn werk als paraveterinair blijven beoefenen en het heeft zoveel voldoening wetende dat we deze dieren op dat moment de allerbeste zorg geven, wat ze ook verdienen!

Toen ik de vraag kreeg of ik deze stichting mee wilde opzetten, heb ik er geen moment over hoeven nadenken, ik ben onwijs trots op ons en op onze mooie toekomstplannen!

Mijn naam is Soraja, ik woon samen met mijn vriend Rob en twee katten Luusje en Lina in Koningslust.

Ik werk als communicatiemedewerker bij een zorgorganisatie, maar heb altijd een grote liefde voor dieren gehad. Ik ben grootgebracht met veel dieren om mij heen, niets was te gek voor mijn ouders! Die liefde voor dieren heb ik dan ook zeker aan hen te danken!

Helaas kwamen we er rond mijn 15e achter dat ik voor de meeste dieren allergisch ben, maar dat mag mij niet weerhouden om ze te helpen! In 2020 kwam ik in contact met Cynthia en Stichting Dakloos Dier en uiteindelijk bloeide dit uit tot iets moois! Opvangen is voor mij helaas geen optie, maar wel het regelen van de adopties en de zoektocht naar hun forever home.

Mijn hart maakt telkens weer een sprongetje als een ‘zwerfkat’ uitbloeit tot huiskat en niet meer buiten hoeft te leven. Adopteren is echt het mooiste dat er is, je geeft ze een tweede kans!

Hoi. Ik ben Gabby 47 jaar en woon in Blerick samen met mijn man, zoon,7 katten en 1 hond In 2018 heb ik in Venlo een kattencafe gehad, katten zijn al vanaf mijn geboorte een rode draad door mijn leven. Altijd thuis katten gehad, opvang gedaan via een andere stichting, kattencafe en nu stichting dakloos dier. Ik hoop dat er vele gastgezinnen bij komen zodat wij deze katten kunnen gaan helpen.

Het geeft mij veel voldoening om kittens van de straat een goede start te geven in hun nog zo jonge leven. Ik geniet ervan om zo'n kleintje te verzorgen en begeleiden. Elke dag zie je andere ontwikkelingen en leer je ze nieuwe dingen aan. Het vertrouwen winnen van een bange kat vind ik ook altijd een mooie uitdaging. Ik doe dit niet alleen, maar krijg hier hulp bij van mijn eigen poezen. De kroon op mijn werk is als ze uitgroeien tot zelfverzekerde gezonde kittens en op zoek kunnen naar een eigen huis. Altijd even een moeilijk moment om ze weer los te laten.

Gelukkig word ik bij Stichting Dakloos Dier betrokken bij de zoektocht naar een nieuw thuis. Dit maakt dat je ze vol vertrouwen weer laat gaan. Mijn keuze om voor Stichting Dakloos Dier op te vangen is dat ze zich breed inzetten voor het welzijn van zwerfkatten. Zo goed dat ze niet alleen zwerfkatten vangen, maar ook vaccineren, chippen, castreren, eventueel socialiseren en herplaatsen. Ik ben in een enthousiast team terecht gekomen waar ik op alle mogelijke manieren word ondersteund en begeleid. Ze staan open om te leren, groeien en samen te werken. Alle middelen krijg ik tot mijn beschikking om de kittens zo goed mogelijk te verzorgen.

Mijn naam is Mandy en ik woon samen met mijn 2 kattenvriendjes en hamster aan de Maas in Arcen. Ik werk als leidinggevende bediening in de horeca, maar mijn passie ligt eigenlijk bij de dieren. Met een moeder die jarenlang kattenopvang heeft gedaan, in het asiel heeft gewerkt en paraveterinair is kom je daar niet onderuit en is het mij met de paplepel ingegoten. Naast mijn werk heb ik nog een eigen paard en ben dus bijna alleen maar met de dieren bezig in mijn vrije tijd. Dit vind ik heerlijk aangezien ik op het werk alleen maar met mensen bezig ben en bij de dieren echt even mijn hoofd kan leegmaken.

Het liefste vang ik dan ook de 'moeilijke' (wilde) katten op, want om daar weer schootkatten van te maken is een hele uitdaging en als het lukt geeft het zo ontzettend veel voldoening! Ik probeer mensen naast het opvangen van de katten ook bewust te maken om altijd te kiezen voor adoptie en hun katten te laten chippen en castreren. Ik kan mij zo boos maken als mensen dit niet doen en hun verantwoording niet nemen, omdat je bij de stichting daar alle gevolgen van dichtbij meemaakt. Door de jaren heen heb ik ook gemerkt dat de dieren met een moeilijke start uiteindelijk de leukste, liefste en meest dankbare katten worden en je echt een maatje hebt voor het leven als je kiest voor adoptie. Ik hoop dat ik de komende jaren nog veel katten mag helpen voor de stichting en dat ik maar snel op een grote boerderij ga wonen met nog meer ruimte zodat ik nog meer dieren kan helpen haha!

Al zolang ik me kan herinneren hebben we huisdieren. Van asielkat tot landschildpad (in de jaren 80 mocht dat nog) van pornovogeltjes (Agapornis) tot Ierse Setter, veel kwam bij ons thuis voorbij. Dat voelde heel rijk en als volwassene heb ik de trend doorgezet. Samen met mijn man (die een lintje verdiende, omdat hij uit een huisdiervrije jeugd met mij en m’n kinderboerderij-visie werd ‘opgezadeld’) heb ik 7 katten, 2 honden en wisselende opvangers voor stichting dakloos dier.

Ik heb een voorliefde voor katten en altijd een plekje in m’n hart en huis voor een arme zwerver met potentie. Er is niets zo bevredigend en goed voor je gemoed als een dier helpen. Een kat die als hoopje ellende binnenkomt en met een perfecte adoptant zien vertrekken is ultiem. En toegegeven, levert ook een kleine steek in je hart op. Voor 2022 wens ik dat mensen ouderwets bezinnen eer ze beginnen. Termen als 'Corona-dump dieren' en 'de grote Kerstdump' op Curaçao, kitten-moeders (het katten equivalent van een pubermoeder) ; zouden níét mogen bestaan. Adopteer, steriliseer en leun achterover. Geniet van je katgenootje, ze zijn stuk voor stuk bijzonder!

Wij zijn Carlijn en Yanniek, twee zussen die opgegroeid zijn in Drenthe. Sinds begin 2021 wonen we samen in Maastricht. Yanniek is op haar 17e naar Maastricht verhuisd om te studeren aan de kunstacademie en is naderhand blijven plakken. Ze heeft zelfs Carlijn weten te overtuigen om de hunebedden in het noorden achter te laten en naar het zonnige zuiden te komen. Na jaren met katten geleefd te hebben, misten we het gezelschap van de leuke beestjes. We hebben lang getwijfeld om een kat te adopteren, maar het is er niet van gekomen omdat we in de toekomst nog op reis willen en niet verwachten een kattenleven lang samen te wonen. Zo kregen we het idee om katten op te vangen die extra liefde en verzorging nodig hebben.

We kwamen in contact met de stichting en hebben al een aantal hele leuke katjes mogen opvangen en socialiseren. Er is zelfs 1 katje blijven plakken, Plokki, die hebben we met veel liefde geadopteerd. Nu waren we wel klaar voor adopteren van een kat, omdat we oplossingen hebben gevonden voor de obstakels waar we eerder tegenaan liepen. Gelukkig is Plokki een hele lieve en geduldige kat dus hopen wij (met hulp van Plokki) in de toekomst nog vele katjes te mogen opvangen en socialiseren tot knuffelkontjes.

‍

Hallo ik ben Rowena en woon samen met m’n poes Bella in 't kleine dorpje Meers. Hier woon ik sinds 2018. Ik ben geboren en getogen in Stein, en opgegroeid met onze Siamees Mickey waar de liefde voor poezen is begonnen. M’n vader maar ook m’n zusje hebben beide een hart voor poezen. Zodra ik 't huis uitging, had ik me voorgenomen om een poes te adopteren. En daar was m'n liefste Sjakie en niet veel later kwam m’n knuffelbeer Harie, 20 jaar lang zijn ze m’n meisjes geweest en nog altijd in mijn hart. Ik ben een echt dierenmens.

Ik had altijd al katten willen opvangen, maar het kwam er nooit van. Totdat ik de oproep van Stichting Dakloos Dier voorbij zag komen! Twee weken later kwam al m’n eerste logeetje, Guusje. Veel socialiseren hoefde ik niet want ze was een voorbeeldig poesje en al snel had ze haar gouden mandje gevonden. Maar wat een bevredigend gevoel geeft het je om te zien hoe dit poesje van de straat in een liefdevol gezin terecht komt. Dit verdiend toch elk dier. Super trots ben ik erop dat ik hier aan kan mee helpen samen met de lieve en enthousiaste mensen van de stichting. De stichting levert mooi werk. Poesjes vangen, chippen, vaccineren, steriliseren, castreren, socialiseren en een gouden mandje zoeken. Ik als gastgezin wordt er ook vol bij betrokken. Opvangen doe ik nog niet zo heel lang maar ik zou niets anders meer willen. Hoop dan ook dat ik dit nog lang mag en kan doen en dat er heel veel logeetjes een gouden mandje gaan vinden.

Mijn naam is Janne en ik woon samen met mijn man en een hoop dieren kindjes in Venray. Ik ben afgestudeerd als verpleegkundige maar heb na een paar jaar een omslag gemaakt naar piercer en heb samen met mijn man een tattoo/piercing shop in Venlo.Mijn hele leven heb ik al een groot hart voor dieren gehad, ik ben er mee opgegroeid en heb altijd al dieren “gered”. Van vogels met een gebroken vleugel, hommels langs de weg tot kittens op een braak liggend terrein.. Ik nam alles mee naar huis om ze te verzorgen en weer vrij te laten of een goed huisje voor te zoeken. Sinds 2018 vang ik kittens en katten op en sinds 2023 doe ik dit bij Stichting Dakloos Dier. Bij deze stichting wordt er echt gehandeld uit liefde voor de dieren en met veel passie! Ik voelde mij hier meteen thuis. Voor Stichting Dakloos Dier ben ik inzetbaar onder verschillende functies, ik ben first responder en ga naar vele vangacties. Tevens ben ik ook nog gastgezin. Gastgezin zijn brengt erg veel voldoening, lieve hummeltjes om te knuffelen en te verzorgen, met de wetenschap dat ze straks een gouden mandje krijgen

Dat is toch mooi!